Перевод: со всех языков на все языки

со всех языков на все языки

σοφίας ἄωτον ἄκρον

  • 1 ἄωτον

    ἄωτον [ᾰ], τό, and [full] ἄωτος, ὁ,
    A the choicest, the flower of its kind: in Hom. mostly of the finest wool,

    οἰὸς ἄωτον Il.13.599

    , 716, Od.1.443; without οἰός (which must be supplied from the context), flock, down, 9.434; once of the finest linen,

    λίνοιό τε λεπτὸν ἄωτον Il.9.661

    ; of the golden fleece,

    χρύσεον ἄωτον A.R.4.176

    , cf. Orph.A. 1336; ἄκρον ἄωτον [ὕδατος], of pure water, Call.Ap. 112; of the foam on a wave,

    κύματος ἄκρῳ ἀ. Id.Hec.1.4.3

    ;

    μέλιτος ἄ. γλυκύς Pi.Pae.6.59

    : freq. in Pi., ἄ. ζωᾶς the prime or flower of life, Id.I.5(4).12; ἄ. στεφάνων the fairest of.., ib.6(5).4, cf. O.5.1; Χαρίτων ἄ. their fairest gift, Id.I. 8(7).16; σοφίας ἄκρος ἄ. the choicest gift of minstrel's art, ib.7(6).18; ἄ. γλώσσας, i.e. a song, ib.1.51;

    ὕμνων Id.P.10.53

    ;

    δίκας ἄ. Id.N.3.29

    ;

    Ἀφροδίτας.. ἄωτον A.Supp. 666

     (lyr.): rarely in pl.,

    στεφάνων ἄωτοι Pi.O.9.19

    ;

    ἡρώων ἄωτοι Id.N.8.9

    ;

    ῥόδων ἄωτοι Simon.148

    : in Epitaphs, θνῄσκω.. ἀκμᾶς ἐν ἀώτῳ in the flower of youth, IG3.1328;

    τὸν.. ἄωτον τοῦ δήμου CIG2804

    , cf. Epigr.Gr.455.
    II that which gives honour and glory to a thing, ἄ. ἵππων a song in praise of horses, Pi.O.3.4;

    χειρῶν ἄ. ἐπίνικον Id.O.8.75

    .—The gender is indeterminate in Hom. and A.; Pi. always has ἄωτος, and so Theoc.13.27; A.R. and later [dialect] Ep. ἄωτον (Opp.C.4.154, οἰὸς ἄωτα in pl.).

    Greek-English dictionary (Αγγλικά Ελληνικά-λεξικό) > ἄωτον

  • 2 ἄωτον

    ἄωτον, τό, u. ἄωτος, ὁ; bei Hom. ist das Genus nicht zu erkennen, bei Pind. u. Theocr. masc., sp. D. neutr. S. Buttm. Lexil. II p. 15 ff. Es hängt wohl mit ἄημι zusammen u. bedeutet zunächst bei Hom. das Flockige, die Wolle; χερσὶν ἀώτου στρεφϑεὶς ἐχόμην Od. 9, 434, wo Odysseus seine Hände in die Wolle des großen Widders wickelt; κεκαλυμμένος οἰὸς ἀώτῳ 1, 443; ἐυστρεφεῖ οἰὸς ἀώτῳ Iliad. 13, 599. 716, die wohlgedrehten Flocken des Schafes, die Schleuder; Orph. Arg. 1344 Ap. Rh. 4, 176 χρυσεῖον ἄωτον das goldene Vließ; Opp. Cyn. 4, 154 οἰὸς ἄωτα, Schafpelze; λίνοιο λεπτὸν ἄωτον, die seine Flocke des Leins, Il. 9, 661. – Bei Pind. u. sp. D. heißt es, vielleicht weil die flockige Oberfläche wollener Zeuge ihre Neuheit u. Schönheit bewährt, das Schönste u. Beste in sehr verschiedenen Beziehungen, ὕμνων, μουσικῆς, γλώσσης, P. 10, 33 Ol. 1, 15 I. 1, 51; ἡρώων, die vorzüglichsten Heroen, N. 8, 9, wie Theocr. 13, 27; ἀρετᾶν, σοφίας, Pind. Ol. 5, 1 I. 5, 38; ἵππων Ol. 3, 4, ein Loblied auf die Rosse, u. öfter; vgl. Anacr. 59, 4. Bei Call. Apoll. 112 ist ἄκρον ἄωτον von reinem Quellwasser gesagt; dah. haben die Alten als Grundbedeutung »Blüthe« angenommen u. es ebenfalls von ἄω, = πνέω, abgeleitet, οὗ ἡδύ τι ἀποπνεῖ; ἀώτοις ῥόδων ἐσκίασαν ἔϑειραν Bacchyl. od. Simon. XIII, 28; vgl. Callim. frg. 115.

    Griechisch-deutsches Handwörterbuch > ἄωτον

  • 3 άωτον

    το:

    άκρον άωτον — высшая степень; — предел; — кульминационный пункт;

    άκρον άωτον της σοφίας — высшая степень мудрости

    Νέα ελληνική-Ρωσικά λεξικό > άωτον

  • 4 ἄωτος

    ᾰωτος (-ος, -ῳ, -ον; -οι) c. gen.
    1 of things.
    a choicest (portion)

    μουσικᾶς ἐν ἀώτῳ O. 1.15

    δραπὼν ἱερὸν εὐζοίας ἄωτον P. 4.131

    ἐγκωμίων γὰρ ἄωτος ὕμνων ἐπ' ἄλλοτ ἄλλον ὥτε μέλισσα θύνει λόγον P. 10.53

    ἕπεται δὲ λόγῳ δίκας ἄωτος ἐσλὸν αἰνεῖν’ N. 3.29

    εὐαγορηθεὶς κέρδος ὕψιστον δέκεται, πολιατᾶν καὶ ξενῶν γλώσσας ἄωτον I. 1.51

    δύο δέ τοι ζωᾶς ἄωτον μοῦνα ποιμαίνοντι τὸν ἄλπνιστον I. 5.12

    ἐν Νεμέᾳ μὲν πρῶτον, ὦ Ζεῦ, τὶν ἄωτον δεξάμενοι στεφάνων I. 6.4

    ἀμνάμονες δὲ βροτοί, ὅ τι μὴ σοφίας ἄωτον ἄκρον κλυταῖς ἐπέων

    ῥοαῖσιν ἐξίκηται ζυγέν I. 7.18

    χρὴ Αἰγίνᾳ Χαρίτων ἄωτον προνέμειν (τὸν ὕμνον. Σ.) I. 8.16 ἔραται δέ μοι γλῶσσα μέλιτος ἄωτον γλυκὺν[ (i. e. τὸν ὕμνον. καταλείβειν e. g. supp. Wil.) Pae. 6.59 pl.,

    στεφάνων ἄωτοι κλυτὰν Λοκρῶν ἐπαείροντι ματέῤ O. 9.19

    b choicest (prize)

    Ὀλυμπιονίκαν ὕμνον ὀρθώσαις, ἀκαμαντοπόδων ἵππων ἄωτον O. 3.4

    ὑψηλᾶν ἀρετᾶν καὶ στεφάνων ἄωτον γλυκὺν τῶν Οὐλυμπίᾳ δέκευ O. 5.1

    ἀλλ' ἐμὲ χρὴ φράσαι χειρῶν ἄωτον Βλεψιάδαις ἐπίνικον O. 8.75

    θαμὰ μὲν Ἰσθμιάδων δρέπεσθαι κάλλιστον ἄωτον N. 2.9

    2 of persons, the foremost, best, pick

    Θήρωνα εὐωνύμων πατέρων ἄωτον O. 2.7

    κατέβα ναυτᾶν ἄωτος P. 4.188

    pl.,

    ἀβοατὶ γὰρ ἡρώων ἄωτοι περιναιεταόντων ἤθελον N. 8.9

    cf. fr. 111a. 7 infra.
    3 fragg. ] γενναίων ἄωτος νεκταρέας fr. 6b. f. ]ἄωτος ἡρώω[ν fr. 111a. 7.

    Lexicon to Pindar > ἄωτος

  • 5 ἄκρος

    ἄκρος ( ἄκρον acc.: -ας, -ᾳ, -αν; -ᾶν, -αις; ον acc.: - οτάτῳ.)
    a lit. highest

    Ζηνὸς ἐπ' ᾰκροτάτῳ βωμῷ O. 6.70

    ἀπ' ἄκρας Ταινάρου i. e. the headland of Tainaron P. 4.174 καὶ σκοπιαῖσιν [ἄκρ]α ὀρέων ὕπερ ἔστα (supp. Meineke.) fr. 51a. 3. πατέρος Ἀθαναία κορυφὰν κατ' ᾰκραν ἀνορούσαισ on the highest part of O. 7.36
    b met.

    νικαφόρον ἀγλαίαν ὤπασαν ἄκραις ἀρεταῖς O. 13.15

    ποτὶ γραμμᾷ μὲν αὐτὰν στᾶσε κοσμήσαις τέλος ἔμμεν ᾰκρον P. 9.118

    ἔστιν δ' ἀφάνεια τύχας καὶ μαρναμένων, πρὶν τέλος ἄκρον ἱκέσθαι I. 4.32

    ἀμνάμονες δὲ βροτοί, ὅ τι μὴ σοφίας ἄωτον ἄκρον κλυταῖς ἐπέων ῥοαῖσιν ἐξίκηται ζυγέν I. 7.18

    c of time, first, foremost, earliest

    ἀκρᾶν βαθμίδων ἄπο P. 5.7

    ἄκρᾳ σὺν ἑσπέρᾳ P. 11.10

    d met., pro subs., peak, summit τίς ἄκρον ἑλὼν ἡσυχᾷ τε νεμόμενος αἰνὰν ὕβριν ἀπέφυγεν; P. 11.55

    ἔστι δἐν εὐτυχίᾳ πανδοξίας ἄκρον N. 1.11

    ἐπεί οἱ τρεῖς ἀεθλοφόροι πρὸς ἄκρον ἀρετᾶς ἦλθον N. 6.23

    e dub. ἦ γὰρ αὐτῶν μετάστασιν ἄκραν[ θῆ]κε. (supp. Snell.) Δ. 4. 40.

    Lexicon to Pindar > ἄκρος

  • 6 σοφία

    σοφία (-ία, -ίας, -ίᾳ, -ίαν: - ίαι.)
    a in general, art, wisdom

    δαέντι δὲ καὶ σοφία μείζων ἄδολος τελέθει O. 7.53

    τὸ πλουτεῖν δὲ σὺν τύχᾳ πότμου σοφίας ἄριστον is the best part of wisdom P. 2.56

    γνῶθι νῦν τὰν Οἰδιπόδα σοφίαν P. 4.263

    ἔθηκας ἀμάχανον ἰσχύν τ' ἀνδράσι καὶ σοφίας ὁδόν Pae. 9.4

    σοφίᾳ γὰρ ἀείρεται πλει[ Pae. 14.40

    τί ἔλπεαι σοφίαν ἔμμεν ἃν ὀλίγον τοι ἀνὴρ ὑπὲρ ἀνδρὸς ἴσχει; fr. 61. 1. σθένει κραιπνοὶ σοφίᾳ τε μέγιστοι ἄνδρες fr. 133. 4. ἀτελῆ σοφίας καρπὸν δρέπειν (sc. τοὺς φυσιολογοῦντας) fr. 209.
    b esp., poetic art, skill

    ἐμέ πρόφαντον σοφίᾳ καθ' Ἕλλανας ἐόντα παντᾷ O. 1.116

    ἐπεὶ τό γε λοιδορῆσαι θεοὺς ἐχθρὰ σοφία O. 9.38

    ἀμφί τε Λατοίδα σοφίᾳ βαθυκόλπων τε Μοισᾶν P. 1.12

    πολλοῖσι δ' ἅγημαι σοφίας ἑτέροις P. 4.248

    ἄδικον οὔθ' ὑπέροπλον ἥβαν δρέπων, σοφίαν δ ἐν μυχοῖσι Πιερίδων P. 6.49

    σοφία δὲ κλέπτει παράγοισα μύθοις N. 7.23

    ἀμνάμονες δὲ βροτοί, ὅ τι μὴ σοφίας ἄωτον ἄκρον κλυταῖς ἐπέων ῥοαῖσιν ἐξίκηται ζυγέν I. 7.18

    ὅστις ἄνευθ' Ἑλικωνιάδων βαθεῖαν ἐρευνᾷ σοφίας ὁδόν (v. l. σοφιαῖς.) Πα. 7B. 20. ἄμαχοι εἰς σοφίαν ?fr. 353.
    c of other arts or skills ἀλλὰ κέρδει καὶ σοφία δέδεται (with particular ref. to medicine) P. 3.54 κυριώτερο[ λτ;εἰς σοφίας λόγον> (supp. Snell ex Aristide) fr. 260. 7. pl.,

    σοφίαι μὲν αἰπειναί O. 9.107

    Lexicon to Pindar > σοφία

  • 7 ὅστις

    ὅστις (ὅστις, ᾧτινι, ὅντιν, οἵτινες; ἅτις, ἅντινα; ὅτι nom., acc.)
    1 rel., who, which.
    a c. ind.

    οἵτινες ἔχαιρον εὐορκίαις ἄδακρυν νέμονται αἰῶνα O. 2.66

    “βασιλεύς, ὅστις ἄρχει ναός” P. 4.230

    ποθεινὸν κλέος ἔπραξεν, ὅντιν' ἀθρόοι στέφανοι χερσὶ νικάσαντ ἀνέδησαν ἔθειραν I. 5.8

    ἴστω γὰρ σαφὲς ὅστις ἐν ταύτᾳ νεφέλᾳ χάλαζαν αἵματος πρὸ φίλας πάτρας ἀμύνεται I. 7.27

    ὀλοφύρομαι οὐδέν, ὅ τι πάντων μέτα πείσομαι Pae. 9.21

    ὄλβιος, ὅστις ἰδὼν κεῖν' εἶσ ὑπὸ χθόν fr. 137. om. antecedent, μέγα τοι κλέος αἰεί, ᾧτινι σὸν γέρας ἕσπετ' ἀγλαόν (v. 1. ἕσπητ) O. 8.11

    γνώτ' ἀείδω θεῷ τε καὶ ὅστις ἁμιλλᾶται περὶ ἐσχάτων ἀέθλων κορυφαῖς N. 10.31

    οἱ μὲν πάλαι ῥίμφα παιδείους ἐτόξευον μελιγάρυας ὕμνους, ὅστις ἐὼν καλὸς εἶχεν Ἀφροδίτας εὐθρόνου μνάστειραν ἁδίσταν ὀπώραν (i. e. ἐκείνῳ ὅς) I. 2.4 irregularly coordinated,

    ἔστι δὲ φῦλον ἐν ἀνθρώποισι ματαιότατον, ὅστις παπταίνει τὰ πόρσω P. 3.22

    τυφλαὶ γὰρ ἀνδρῶν φρένες, ὅστις ἄνευθ' Ἑλικωνιάδων ἐρευνᾷ σοφίας ὁδόν Πα. 7B. 19. c. dupl. neg.,

    οὐδ' ἔστιν οὕτω βάρβαρος οὔτε παλίγγλωσσος πόλις, ἅτις οὐ Πηλέος ἀίει κλέος ἥρωος οὐδ ἅτις Αἴαντος Τελαμωνιάδα καὶ πατρός I. 6.25

    —6.
    b c. subj. om. antecedent, [v. O. 8.11 supra] ὅ τι γὰρ πολὺ καὶ πολλᾷ ῥέπῃ, ὀρθᾷ διακρῖναι φρενὶ δυσπαλές (Bergk: ῥέποι codd., ῥέπει byz.) O. 8.23 ἀμνάμονες δὲ βροτοί, ὅ τι μὴ σοφίας ἄωτον ἄκρον κλυταῖς ἐπέων ῥοαῖσιν ἐξίκηται ζυγέν (i. e. τούτου, ὅτι) I. 7.18 ἀλλ' ᾧτινι μὴ λιπότεκνος σφαλῇ πάμπαν οἶκος, ζώει (i. e. κεῖνος, ᾧτινι) Παρθ. 1. 16. irregularly coordinated,

    νίσοντ' ἐπ ἀνθρώπους ἀοιδαί, ᾧτινι ἀνὴρ ἀμφὶ κόμαισι βάλῃ γλαυκόχροα κόσμον O. 3.11

    c c. κε & opt. ῥῆμα δ' ἐργμάτων χρονιώτερον βιοτεύει, ὅ τι κε

    σὺν Χαρίτων τύχᾳ γλῶσσα φρενὸς ἐξέλοι βαθείας N. 4.7

    2 introducing indir. quest.
    a c. ind. “χὤ τι μέλλει, χὠπόθεν ἔσσεται, εὖ καθορᾷς” P. 9.48 καίπερ ἐφαμερίαν οὐκ εἰδότες οὐδὲ μετὰ νύκτας ἄμμε πότμος ἅντιν' ἔγραψε δραμεῖν ποτὶ στάθμαν (Tricl.: ἄν τιν codd.: οἵαν τιν Hermann) N. 6.7 ὅστις δὴ τρόπος ἐξεκύλισέ νιν fr. 7.

    τοῦτο δ' ἀμάχανον εὑρεῖν, ὅτι φέρτατον ἀνδρὶ τυχεῖν O. 7.26

    [ ὅτι secl. Schr. fr. 140.]
    b c. opt.

    σὺν δ' ἀέθλοις ἐκέλευσεν διακρῖναι ποδῶν, ἅντινα σχήσοι τις ἡρώων P. 9.116

    Lexicon to Pindar > ὅστις

  • 8 ἀμνάμων

    1 forgetful ἀμνάμονες δὲ βροτοί, ὅ τι μὴ σοφίας ἄωτον ἄκρον κλυταῖς ἐπέων ῥοαῖσιν ἐξίκηται ζυγέν pr. I. 7.17

    Lexicon to Pindar > ἀμνάμων

  • 9 ἐξικνέομαι

    ἐξικνέομαι (ἐξᾰκόμαν, ἐξκετ, ἐξᾰκετο, ἐξᾰκέσθαν; ἐξᾰκηται; ἐξᾰκέσθαι.)
    b come out, appear

    ἀστέρος οὐρανίου φαμὶ τηλαυγέστερον κείνῳ φάος ἐξικόμαν κε P. 3.76

    ἀμνάμονες δὲ βροτοί, ὅ τι μὴ σοφίας ἄωτον ἄκρον κλυταῖς ἐπέων ῥοαῖσιν ἐξίκηται ζυγέν I. 7.19

    c end a journey with, in c. acc.

    τὰ μακρὰ δ' εἴ τις παπταίνει, βραχὺς ἐξικέσθαι χαλκόπεδον θεῶν ἕδραν I. 7.44

    ὁ δ' ἄρα γέροντα ξένον Στροφίον ἐξίκετο, νέα κεφαλά, Παρνασσοῦ πόδα ναίοντ P. 11.35

    Μολοσσίδα γαῖαν ἐξίκετ' Pae. 6.110

    met. εἴ ποτε χειμέριον πῦρ ἐξίκηται λοίσθιον (sc. δρῦς) P. 4.266

    Lexicon to Pindar > ἐξικνέομαι

  • 10 ἔπος

    ἔπος (ἔπει, ἔπος; ἔπεα, -έων, -εσι（ν), -εσσιν. ϝεπ-, O. 6.16)
    1 in general, word (of song or speech)

    οὐδ' ἀκράντοις ἐφάψατο ἔπεσι O. 1.86

    φόρμιγγα καὶ βοὰν αὐλῶν ἐπέων τε θέσιν συμμεῖξαι O. 3.8

    ἀφθόνητος ἔπεσσιν γένοιο χρόνον ἅπαντα, Ζεῦ O. 13.25

    ἀδύνατα δ' ἔπος ἐκβαλεῖν κραταιὸν ἐν ἀγαθοῖς δόλιον ἀστόν P. 2.81

    “ φιλίων δ' ἐπέων ἄρχετο” P. 4.29

    ἦ ῥα Μηδείας ἐπέων στίχες P. 4.57

    “ οὔτε ἔργον οὔτ' ἔπος ἐντράπελον κείνοισιν εἰπὼν” P. 4.105

    βάλλετο κρηπῖδα σοφῶν ἐπέων P. 4.138

    χαμαιπετὲς δ' ἄῤ ἔπος οὐκ ἀπέριψεν P. 6.37

    εὐώνυμον ἐς δίκαν τρία ἔπεα διαρκέσει (v. τρεῖς) N. 7.48

    τὸ δ' ἐμὸν οὔ ποτε φάσει κέαρ ἀτρόποισι Νεοπτόλεμον ἑλκύσαι ἔπεσι N. 7.104

    ἐπέων δὲ καρπὸς οὐ κατέφθινε I. 8.46

    πολ]λὰ μὲν τὰ πάροιθ[ ] δαιδάλλοισ' ἔπεσιν Παρθ. 2. 32. esp. gen. pl., words of song, song,

    ἔγειρ' ἐπέων σφιν οἶμον λιγύν O. 9.47

    Νέστορα ἐξ ἐπέων κελαδεννῶν, τέκτονες οἷα σοφοὶ ἅρμοσαν, γινώσκομεν P. 3.113

    εὗρε παγὰν ἀμβροσίων ἐπέων P. 4.299

    Ὁμηρίδαι ῥαπτῶν ἐπέων ἀοιδοί N. 2.2

    εὔθυν' ἐπὶ τοῦτον, ἄγε, Μοῖσα, οὖρον ἐπέων εὐκλέα N. 6.28

    κλυταῖς ἐπέων ἀοιδαῖς N. 7.16

    ἀλλ' ἐπέων γλυκὺν ὕμνον πράσσετε N. 9.3

    θεσπεσία δ' ἐπέων καύχας ἀοιδὰ πρόσφορος ( καύχαις coni. Benedictus) N. 9.7 Ὅμηρος αὐτοῦ πᾶσαν ὀρθώσαις ἀρετὰν κατὰ ῥάβδον ἔφρασεν θεσπεσίων ἐπέων λοιποῖς ἀθύρειν (i. e. of epic verse) I. 4.39

    ἀμνάμονες δὲ βροτοί, ὅ τι μὴ σοφίας ἄωτον ἄκρον κλυταῖς ἐπέων ῥοαῖσιν ἐξίκηται ζυγέν I. 7.19

    ἐμο[ὶ δ' ἐπ][ω]ν Pae. 2.103

    ]ωδ ἐπέων δυνατώτερον Pae. 4.5

    ]λόγον τερπνῶν ἐπέων[ Pae. 14.34

    ἐμὲ δ ἐξαίρετον κάρυκα σοφῶν ἐπέων Μοῖσ ἀνέστασ Δ. 2. 24.
    2 s. in various senses.
    a speech esp. of praise.

    εἶπεν ἐν Θήβαισι τοιοῦτόν τι ἔπος O. 6.16

    Ἴσθμοῖ τά τ' ἐν Νεμέᾳ παύρῳ ἔπει θήσω φανέῤ ἀθρ O. 13.98

    βουλαὶ δὲ πρεσβύτεραι ἀκίνδυνον ἐμοὶ ἔπος σὲ ποτὶ πάντα λόγον ἐπαινεῖν παρέχοντι P. 2.66

    καὶ τόδ' ἐξαύδασ ἔπος (i. e. answer) N. 10.80

    ἐπεὶ κούφα δόσις ἀνδρὶ σοφῷ ἀντὶ μόχθων παντοδαπῶν ἔπος εἰπόντ' ἀγαθὸν ξυνὸν ὀρθῶσαι καλόν I. 1.46

    b prayer

    εἰ χρεὼν τοῦθ κοινὸν εὔξασθαι ἔπος P. 3.2

    ὁ δ' ἀνατείναις οὐρανῷ χεῖρας ἀμάχους αὔδασε τοιοῦτο̄ν ἔπος (Heyne: τοιοῦτόν τι codd.) I. 6.42
    c prophecy

    τὸ Μηδείας ἔπος ἀγκομίσαι P. 4.9

    d tale

    λεγόμενον δὲ τοῦτο προτέρων ἔπος ἔχω N. 3.53

    3 frag. ]

    δ' ἔπος[ Pae. 8.10

    ῥερῖφθαι ἔπος fr. 318.

    Lexicon to Pindar > ἔπος

  • 11 ζεύγνυμι

    ζεύγνυμι (fut. ζεύξω: aor. ἔζευξεν; ζεῦξον; ζεύξαις（α); ζεῦξαι: pass. aor. ζευχθέντες, ζευχθεῖσα; ζυγέντες, ζυγέν, ζυγένθ coni. nom. n.)
    a bind fast, secure ἴυγγα τετράκναμον ἐν ἀλύτῳ ζεύξαισα κύκλῳ (sc. Μήδεια) P. 4.215 in tmesis,

    χαίταισι μὲν ζευχθέντες ἔπι στέφανοι O. 3.6

    met., εἴργει δὲ πότμῳ ζυγένθ' ἕτερον ἕτερα (Er. Schmid: ζυγόν θ. codd.) N. 7.6 ἀμφοτερᾶν τοι χαρίτων σὺν θεοῖς ζεύξω τέλος καὶ τὸν ἀκερσεκόμαν Φοῖβον χορεύων καὶ τὰν ἁλιερκέα Ἰσθμοῦ δειράδ I shall secure an execution of both songs I. 1.6

    ἀμνάμονες δὲ βροτοί, ὅ τι μὴ σοφίας ἄωτον ἄκρον κλυταῖς ἐπέων ῥοαῖσιν ἐξίκηται ζυγέν I. 7.19

    ]

    ζευχθεῖσα προβώμ[ιο Pae. 10.20

    b harness, yoke up

    ἦ πόλλ' ἀμφὶ κρουνοῖς Πάγασον ζεῦξαι ποθέων ἔπαθεν O. 13.64

    Ἄρτεμις οἰοπόλας ζεύξαισ' ἐν ὀργαῖς Βακχίαις φῦλον λεόντων[ Δ. 2. 20. of the chariot of song,

    ὦ Φίντις, ἀλλὰ ζεῦξον ἤδη μοι σθένος ἡμιόνων ᾆ τάχος O. 6.22

    Θώρακος ὅσπερ ἐμὰν ποιπνύων χάριν τόδ' ἔζευξεν ἅρμα Πιερίδων P. 10.65

    ἅρμα δ' ὀτρύνει Χρομίου Νεμέα τ ἔργμασιν νικαφόροις ἐγκώμιον ζεῦξαι μέλος N. 1.7

    c frag. ]ποι ζυγέντες ἐρατᾷ δόμον[ Δ. 1.. ]ζευξα[ Παρθ. 2. 75.

    Lexicon to Pindar > ζεύγνυμι

  • 12 μή

    μή neg.
    1 in principal cl.
    a c. pres. or aor. impv.

    μὴ κρύπτε κοινὸν σπέρμ O. 7.92

    μὴ βαλέτω O. 8.55

    μὴ νῦν λαλάγει τὰ τοιαῦτ O. 9.40

    μὴ παρίει καλά P. 1.86

    μὴ κάμνε λίαν δαπάναις P. 1.90

    μή, φίλα ψυχά, βίον ἀθάνατον σπεῦδε P. 3.61

    τῶ σε μὴ λαθέτω P. 5.23

    τό γ' ἐν ξυνῷ πεποναμένον εὖ μὴ λόγον βλάπτων ἁλίοιο γέροντος κρυπτέτω P. 9.94

    μὴ μάτευε Ζεὺς γενέσθαι I. 5.14

    μὴ φθόνει κόμπον I. 5.24

    ὁ δ' ἀθανάτων μὴ θρασσέτω φθόνος I. 7.39

    μὴ νῦν νεκτα[ρ Παρθ. 2.. μὴ πρεσβυτέραν ἀριθμοῦ δίωκε, θυμέ, πρᾶξιν fr. 127. 3. ὦ τάν, μή με κερτόμ[ει fr. 215. 4. μὴ σιγᾷ βρεχέσθω fr. 240. add. μήτε, in emphasis,

    μή νυν μήτ' ἀρετάν ποτε σιγάτω πατρῴαν μηδὲ τούσδ ὕμνους I. 2.43

    cf. P. 4.99
    b c. pres. or aor. opt., in wishes.

    μὴ θράσσοι χρόνος ὄλβον ἐφέρπων O. 6.97

    ὁ δ' ἐπαντέλλων χρόνος τοῦτο πράσσων μὴ κάμοι O. 8.29

    μή με λίποι καθαρὸν φέγγος P. 9.90

    μὴ φθονεραῖς ἐκ θεῶν μετατροπίαις ἐπικύρσαιεν P. 10.20

    εἴη μή ποτέ μοι τοιοῦτον ἦθος N. 8.35

    μή μοι κραναὰ νεμεσάσαι Δᾶλος I. 1.3

    μή μοι μέγας ἕρπων κάμοι ἐξοπίσω χρόνος ἔμπεδος Pae. 2.26

    c c. aor. subj., in prohibitions.

    μὴ ματεύσῃ θεὸς γενέσθαι O. 5.24

    μὴ δολωθῇς P. 1.92

    ὤνασσ' Ἀλάθεια, μὴ πταίσῃς ἐμὰν σύνθεσιν fr. 205. 2.
    2 in subord. cl.,
    a c. inf.

    ἡμιθέοισιν πόθον ἔνδαιεν Ἥρα ναὸς Ἀργοῦς, μή τινα λειπόμενον μένειν P. 4.185

    πέποιθα δὲ ξένον μή τιν' δαιδαλωσέμεν O. 1.103

    αὐδάσομαι ἐνόρκιον λόγον τεκεῖν μή τιν' πόλιν φίλοις ἄνδρα μᾶλλον εὐεργέταν O. 2.93

    ἐκέλευσεν ὅρκον μέγαν μὴ παρφάμεν O. 7.66

    εὔχομαι μὴ θέμεν O. 8.86

    παραγορεῖτο μή ποτε ταξιοῦσθαι O. 9.77

    ἔλπομαι μὴ χαλκοπάρᾳον ἄκονθ' ὡσείτ ἀγῶνος βαλεῖν ἔξω P. 1.44

    ταύτας δὲ μή ποτε τιμᾶς ἀμείρειν γονέων βίον P. 6.26

    ἀπομνύω μὴ τέρμα προβαὶς ἄκονθ' ὥτε χαλκοπάρᾳον ὄρσαι θοὰν γλῶσσαν N. 7.71

    ἀγαπατὰ δὲ καιροῦ μὴ πλαναθέντα πρὸς ἔργον ἕκαστον τῶν ἀρειόνων ἐρώ-

    των ἐπικρατεῖν δύνασθαι N. 8.4

    ἔστι δὲ τις λόγος ἀνθρώπων, τετελεσμένον ἐσλὸν μὴ χαμαὶ σιγᾷ καλύψαι N. 9.7

    ἀξιωθείην κεν Ἄργει μὴ κρύπτειν φάος ὀμμάτων N. 10.40

    χρή νιν εὑρόντεσσιν ἀγάνορα κόμπον μὴ φθονεραῖσι φέρειν γνώμαις I. 1.44

    ἀλλοτρίοισιν μὴ προφαίνειν fr. 42. 1.

    ὤμοσε γὰρ θεὸς μή μιν εὔφρον' ἐς οἶκον μήτ ἐπὶ γῆρας ἱξέμεν βίου Pae. 6.115

    [ἐγγυάσομαι μή μιν μηδ ἀφίξεσθαι (codd.: μὴ μὲν Hartung: ὔμμιν de Jongh e Σ.) O. 11.17] with litotes,

    ὀρθᾷ διακρίνειν φρενὶ μὴ παρὰ καιρὸν δυσπαλές O. 8.24

    ἔστι δ' ἐοικὸς ὀρειᾶν γε Πελειάδων μὴ τηλόθεν Ὠαρίωνα νεῖσθαι N. 2.12

    add. art.,

    ἄγνωμον δὲ τὸ μὴ προμαθεῖν O. 8.60

    cf. N. 5.14
    b in protasis of conditional sentence.

    εἰ δὲ μὴ ταχὺ λίποι O. 1.108

    εἰ μὴ στάσις σ' ἄμερσε O. 12.16

    εἰ μὴ θεὸς ἁγεμόνεσσι κυβερνατὴρ γένηται P. 4.274

    εἰ γάρ τις ἐσλὰ πέπαται μὴ σὺν μακρῷ πόνῳ P. 8.73

    εἰ μὴ φύλασσεν Ἀπόλλων Pae. 6.91

    c in final cl.,
    I

    ὡς... κελεύθοις ἁπλόαις ζωᾶς ἐφαπτοίμαν, θανὼν ὡς παισὶ κλέος μὴ τὸ δύσφαμον προσάψω N. 8.37

    II

    ὅπως... ἐν φρασὶ πάξαιθ, ὅπως σφίσι μὴ κοίρανος ὀπίσω μόλοι N. 3.62

    III

    ὄφρα... ὄφρα μὴ ταμίᾳ Κυράνας ἀτελὴς γένοιτο μαντεύμασιν P. 5.62

    IV where the conjunction is omitted c. opt.

    ἔνεικεν Λοκρῷ, μὴ καθέλοι μιν αἰὼν O. 9.60

    ὁμοῖα, Κρόνιδαι μάκαρες, διδοῖτ' μὴ φθινοπωρὶς ἀνέμων χειμερία κατὰ πνοὰ δαμαλίζοι χρόνον P. 5.120

    c. subj. “λῦσον, ἄμμιν μή τι νεώτερον ἐξ αὐτῶν ἀναστάῃ κακόν” (W. Schulze: -στήσης, -στήσῃ codd., Σ.) P. 4.155

    εἰμὶ δ' ἄσχολος ἀναθέμεν πᾶσαν μακραγορίαν μὴ κόρος ἐλθὼν κνίσῃ P. 8.32

    d in rel. cl.
    I c. ind.

    ὅσσα δὲ μὴ πεφίληκε Ζεύς, ἀτύζονται P. 1.13

    κωφὸς ἀνήρ τις, ὃς Ἡρακλεῖ στόμα μὴ περιβάλλει, μηδὲ P. 9.87

    ὃς μὴ πόθῳ κυμαίνεται, ἐξ ἀδάμαντος ἢ σιδάρου κεχάλκευται fr. 123. 4.
    II c. subj. ἀμνάμονες δὲ βροτοί, ὅ τι μὴ σοφίας

    ἄωτον ἄκρον κλυταῖς ἐπέων ῥοαῖσιν ἐξίκηται ζυγέν I. 7.18

    ἀλλ' ᾧτινι μὴ λιπότεκνος σφάλῃ πάμπαν οἶκος Παρθ. 1. 16.
    3 c. part., adj.
    b where the phrase is equivalent to a general rel. cl., cf. 2d supra. τὸ δὲ μὴ Δὶ φίλτερον σιγῷμι πάμπαν fr. 81 ad

    Δ. 2. ἀπειρομάχας ἐών κε φανείη λόγον ὁ μὴ συνιείς N. 4.31

    c αἰδέομαι μέγα εἰπεῖν ἐν δίκᾳ τε μὴ κεκινδυνευμένον ( and which was perhaps unjustly undertaken: “μή... ut ad... subiectivum quod dicunt iudicium suum rem revocaret”, Boeckh) N. 5.14
    4 fragg. ]μή μο[ι Πα. 7B. 7. ] μὴ φ[ P. Oxy. 1792, fr. 8.

    Lexicon to Pindar > μή

  • 13 ῥοά

    ῥοά (-αί, -ᾶν, -αῖσι（ν), - άς.)
    a stream, current

    ὕδατος ὥτε ῥοὰς φίλον ἐς ἄνδρ' ἄγων κλέος ἐτήτυμον αἰνέσω N. 7.62

    παρ' Ἰσμηνοῦ ῥοᾶν (Bergk: ῥοὰν codd.) N. 11.36 Μέλ[ανό]ς τε ῥοαὶ (Wil.: τε ποταμοῦ ῥοαὶ Π.) fr. 70. 2 ἰδίᾳ τ

    ἐρεύνασε τεναγέων ῥοάς N. 3.25

    b met. προμαθείας δ' ἀπόκινται ῥοαί (join προμαθείας ῥοαί) N. 11.46 met. of song, cf. N. 7.62 supra,

    ῥοαὶ δ' ἄλλοτ ἄλλαι εὐθυμιᾶν τε μέτα καὶ πόνων ἐς ἄνδρας ἔβαν O. 2.33

    εἰ δὲ τύχῃ τις ἔρδων, μελίφρον' αἰτίαν ῥοαῖσι Μοισᾶν ἐνέβαλε N. 7.11

    ἀμνάμονες δὲ βροτοί, ὅ τι μὴ σοφίας ἄωτον ἄκρον κλυταῖς ἐπέων ῥοαῖσιν ἐξίκηται ζυγέν I. 7.19

    ] ροαι δὲ Μοισαι[ ?fr. 334a. 3.

    Lexicon to Pindar > ῥοά

  • 14 ἐξικνέομαι

    ἐξικνέομαι, poet. [tense] aor.
    A

    ἐξῐκόμην Il.9.479

    , augm. ἐξίκοντο [ῑ] Sapph. 1.13:—reach, arrive at a place, Hom. always in [tense] aor. and mostly c. acc. loci,

    ἄλλων ἐξίκετο δῆμον Il.24.481

    , etc.;

    Φθιην δ' ἐξῐκόμην ἐριβώλακα.. ἐς Πηλῆα ἄνακτα 9.479

    ;

    δεῦρο Simon. 171

    , cf. Pi.P.3.76, A.Pr. 810: abs., Sapph. l.c.: with Preps.,

    ἐ. ἐς βυσσόν Hdt.2.28

    ;

    ἐς ἥβην S. Fr.583.6

    ;

    ἐπ' ὄρος A.Ag. 303

    ;

    πρὸς πεδία Id.Pr. 792

    ;

    μέχρι γάμου καὶ γενεᾶς Plu.2.149d

    .
    II come to as a suppliant, c. acc. pers., Od. 13.206, 20.223, Pi.P.11.35;

    πρός τινα Ant.Lib.38.2

    .
    2 c. acc. rei, arrive at, reach an object,

    σοφίας ἄωτον ἄκρον Pi.I.7(6).19

    ;

    ἔργῳ οὐδὲ τἀναγκαῖα ἐ.

     complete, accomplish,

    Th.1.70

    ; τεθνηκόσιν γὰρ ἔλεγεν, οἷς οὐδὲ τρὶς λέγοντες ἐξικνούμεθα (by attract. for οὕς) Ar.Ra. 1176, cf. Plu.2.347e: c. gen., E.El. 612;

    ἀλλήλων X.HG7.5.17

    ; also

    πρός τι Plb.1.3.10

    , etc.
    3 abs., reach to a distance, of an arrow,

    ὅσον τόξευμα ἐξικνέεται Hdt.4.139

    ; of sight,

    ἐπὶ πολλὰ στάδια ἐ. X.Mem. 1.4.17

    , cf. 2.3.19, E.Ba. 1060; of mental operations, ὅσον δυνατός εἰμι < ἐπὶ> μακρότατον ἐξικέσθαι ἀκοῇ so far as I can get by inquiry, Hdt. 1.171;

    ἐπ' ὅσον μακρότατον ἱστορεῦντα ἦν ἐξικέσθαι Id.2.34

    , cf. 4.16, 192;

    ἐ. φρονήσει ἐπ' ἀμφότερα Pl.Hp.Ma. 281d

    ;

    περαιτέρω τῆς χρείας ἐ. τῇ θεωρίᾳ Plu.Sol.3

    .
    b suffice, of persons,

    πρὸς τὸν προκείμενον ἄεθλον Hdt.4.10

    ;

    ἐπί τι Plu.Pomp.39

    ; of things,

    ἂν ἐξικνῆται τὰ ἡμέτερα χρήματα Pl.Prt. 311d

    : prov.,

    ἂν μὴ λεοντῆ γ' ἐξίκητ', ἀλωπεκῆν πρόσαψον Com.Adesp.49D.

    Greek-English dictionary (Αγγλικά Ελληνικά-λεξικό) > ἐξικνέομαι

Поделиться ссылкой на выделенное

Прямая ссылка:
… Нажмите правой клавишей мыши и выберите «Копировать ссылку»